Bir yanım işe gidip kendi ayakları üzerinde dur diyor, diğer yanım sürekli bebişinin yanında olup her anına şahit ol, nasıl büyüdüğünü gör diyor
Bazen ikilemde kalıyorum ve her zaman ilk tercihim kızım oluyor
Son 1.5 ayım kaldı iznimin bitmesine bakıcı ilanı verdim ama her başvurana bir kulp buluyorum ben nasıl işe geri döneceğim diye hergün düşünüyorum ki babasına bile emanet ederken bebişi içim bi burkuluyo napcaz biz böyle
Okuyunca kendimi gördüm
Ayy ben de böyle 7 ayım kaldı keşke 12 yerine 18 ay izin alsaydım bi yandan da birikim yapmaya çalışıyorum işe dönmemek için evden iş bakmaya başlicam
Gerçekten bende böyle işe dönüp dönmemekte tereddüt ettim bir de annem kayinvalidem falan yakınımda oturmuyor bakabilecek kimsem yok, sonra evden çalış dedilee olur dedim ama bir sürü sorumluluk hepsine yetisemezdim kendime de zaman ayırmam gerekiyor çünkü psikolojim buna izin vermez bende o yüzden işi bıraktım
hepimizden bir parça
Ayy o nasıl izin bu kadar uzun süre mi veriyorlar, Türkiye’de değilsiniz sanırım eğer değilseniz çok şanslısınız çünkü 4 ay gibi bir süre kesinlikle yetmiyor
Evden bende beni çok yormayacak işlere başlayacağım inşallah 3-4 yaşında kreş düşünüyorum hayırlısıyla
Ayy benimde öyle ikiside şehir dışında burda kimse yok akraba sözleşme imzalamıştım işe girerken tazminat ödemem gerekli firmayı yarı yolda bıraktığım için kara kara düşünüyorum ama oğlum ağır basıyor
Evet çok şükür tabi türkiyeye kıyasla iyi ama bebeğe bakıcak benden başka kimse yok maalesef hep tek başıma baktım şimdi başkasına hele yabancı birine bırakmak çok zor gelicek. 2 yaşında mecburen ben de kreşe vericem
Ben avcilardayim kayinvalidem zeytinburnu annem Güngören’de oturuyorum çocuğu bıraksam haftasonunda hafta sonuna gidicem o yüzden kendim bakmak istiyorum birde anneannede büyüyen çocuğum ben zorluklarını biliyorum kızım yaşasın istemiyorum ama bu ekonomi de ne yapsak zor
Gerçekten süreleri çok iyiymiş ama mecburen çalışırken bende kreşe vericem ama 3-4 yaşına geldiğinde