Merhaba annelerim,
Ben ilk regl olmaya başladığımdan beri hep sancisindan tutun bulantısına hepsini uç noktalarda yaşıyorum. Safra kusma bayılma kasılma bu tarz şeylerde olurdu küçüklüğümde. Sancidan iki büklüm olur kapkara kesilirdim. Öyle ki 6.siniftan üniversitenin sonuna kadar herkes benim regl olduğumu anlardı. Çok kere öğretmenlerin kollarında baygın hastaneye götürülmüşümdür. Hatta bir kere okula erken gelmiştim evimiz uzak kalıyordu sınav zamanıydı geç kalırım diye stres olmuştum ilk derste olacağı için. O vakit regl oldum ve ben sancidan kivranirken yine yığılıp kalmışım buz gibi yerde sınıfta kimse yokken. Sonra sınıfın erkekleri gelmiş benden sonra ilk beni öyle yerde kusmuk içinde baygın görünce okulu inletmişler öldüm sanıp. Gözümü açtığımda hastanedeydim müdür öğretmenimiz falan hepsi gelmişler. Durumu anlayinca yani dediler yok mu bunun bı çaresi bu çocuk çok kötü oluyor. Annem babam kaç tane kadın doğuma götürdü beni. Alttan muayene yapılamıyor ultrasonda da görünen birşey yok. Dismenore dedi doktor yapacak birşey yok binde bir bu şekilde uç seviyede olur dedi. İlerde alttan muayene ile detaylı inceleme falan gerekli olabilir o vakit daha net konuşulabilir ama şu anlık yapılacak birşey yok dedi. Her seferinde iğne olmak zorunda kalıyordum kendime gelebilmek için. Evde yapılabilecek ne varsa yapıyordu annem kat kat patik yelek giydirirdi karnımı sarardi. Ayaklarımın altına sıcak taş falan koyardı havluya sarıp. Pek etkilemiyordu. Biraz daha büyüyüp yine böyle olunca bir doktor regl olacağını hissettigin o ilk anda beklemeden ağrı kesiciyi içmeye başla zaman gecirme dedi bana o şekil yapmaya başlayalı sancım hafifledi öncekine nazaran yine oluyordu ama hiç olmazsa durumu biraz daha kontrol edebilir olmuştum. Bide bende anksiyete gelişti bu durumdan dolayı regl olacagim zaman hep rezil olacakmisim gibi kıpkırmızı kesiliyordum suratım pancar gibi oluyordu. Herkes başıma gelirdi noldu diye. En büyük faydası anksiyetem de hafiflemisti böyle olunca. Nişanlılık dönemimde yumurtalıklarimda tesadüfen mr sonrası kist ortaya çıktı 8 cm boyutunda. O zaman ilaçla eritilme kararı aldı kadın doğum doktoru regl de atacaksın dedi. Attım sandım baya pıhtılaşma vardı çünkü kanımda. Meğer atılmamış kist büyümeye devam etmiş ve o kist patladı. Kimse kistten olduğunu anlamadı bana kum döküyorsun dediler buna göre tedavi uyguladılar. Ama ben zehirlenmisim çok kötü durumdaydım ve ölmek üzere gibiydim. Annem ağzıyla kisti vardı demesine rağmen hayır kum dokuyor dediler. Annem de özel hastaneye götürdü beni bu işte bir iş var bu böbreklere baktırcam dedi. Çünkü ben artık elimi kolumu hareket ettiremez oldum mosmor kesildim gözlerim kayıyordu. Üroloji doktoru hemen yatırın hemen dedi baktı böbreklere ya dedi bu nasıl iş böbrekler sapasağlam kum falan yok bu çocuk zehirlenmiş kisti patlamis yüksek ihtimal dedi. Beni annem hemen başka bir hastaneye özele yine götürdü kendi doktoruma ayrıntılı ultrasonla baktılar ve herkesin eli ayağı birbine dolaştı acil ameliyat acil dediler ne annemi ne babamı kimseyi göremedim içimden bı his öleceğim veda bile edemedim diye ağladım. Anestezi doktoru beni kendime getirdi filmlerdeki gibi bir motivasyon konuşması yaptı belden iğne yapması gerekiyordu bu kısım en önemlisi bunu atlatalim gerisinden söz veriyorum korkma dedi. Çünkü bedenim zangir zangir titriyordu sabit duramiyordum üç dört tane erkek hemşire tuttu beni iğne yapılırken. Sonrası zaten bayiltildim ameliyat yapıldı. Karın bölgesine tamamen yayılmış onlar temizlenmiş falan. Kist patolojiye gönderildi ve Allah’tan tehlikeli kist değilmiş. Dedim ben anne olabilecek miyim sanki birşeyler eksilmiş gibi hissettim hep ameliyat sonrası. Doktorum sarıldı bana o zaman hemde çok güzel bir anne olacaksın çok temiz çok sağlıklı bir rahmin var orayla ilgili hiçbir sorun yok dedi. Eşim yani o zaman nişanlım iş yerinden koşa koşa gelmiş hastaye sağnak yağmurda minibüse binmeyi bile akıl edememiş bir gördüm ipislak dedi sen iyi ol çocuk falan umrumda değil bende başladım ağlamaya. Tüm bunlara rağmen regl sancım yine aynı. Bu gün mahfoldum. Bayılma falan artık yok ama yine sancidan ölüyorum. Sorun yok rahmimde ama bu nedense oluyor. Şimdi bir korku saldı içimi acaba kızımda da olur mu diye. Bu tarz birşey yaşayıp çözüm bulabilen oldu mu merak ediyorum. İki üç tane ağrı kesici içtim kızımla ilgilenebilmek için. Şu an biraz hafifledi sormak geldi içimden size. Çok uzun bir yazı oldu kusura bakmayın…
1 Beğeni
Merhaba hangi şehirdesiniz acaba
Tekirdağ canım