Merhaba kızlar 5 aylık bebeğim var. Bebeğimiz doğana kadar ufak tefek sıkıntılar olsa da çok mutlu evliliğim vardı. İlk büyük kavgalarımızı bebeğimiz doğunca yaşadık. Benim beklentim daha yüksekti galiba eşim bana hamileyken çiçek gibi bakmıştı benimle çok ilgilenir ama kızımız ağlarken hemen “ne var yaaa” ne oldu kızım beee" “üf” “püf” yüksek tepkiler veriyor. Sinirlerim bozuldu artık. Çocuğa bakma yardımcı olma konusunda da başından beri kavgalarımız oluyor. O istiyor ki çocuğa o sadece uyurken baksın. Yani ben mutfağı toplayacaksam bebek uyurken toplayayım, duşa gireceksem bebek uyurken gireyim… Gerçekten tahammül edemiyorum artık kocamı taniyamiyorum bana karşı bireyselde çok iyi ama mevzu çocuk olunca davranışlarından çok rahatsızım. Tek ben mi böyleyim? Ne yapmalıyım? 
tuvalete gittim daha tuvaletten çıkmadan kızımıza sesini yükseltti bana abartiyorsun diyor ama ben kızımıza el kadar bebeğe bağırmasına tahammül edemiyorum.
Yanlış anlama ama 5 aylık bebeğe bağırmasi kızması için şuurunu kayebtmesi lazım bir insanın. Bebek o tabi ağlayacak derdini öyle anlatacak ayrica o aydaki bebeğe bağırmasi bebeğin beyin gelişimini de olumsuz yönde etkileyecektir bebektir anlamaz diye bişey yok nasıl bir tahammülsüzluk bu. Konuş eşinle cnm yaptığının yanlış olduğunu anlaması lazim
Yok asla yanlış anlamam çünkü ben de böyle düşünüyorum. Yaptığı şey o kadar korkunç ki düşünsenize belki o an acıktığı için ağlıyor ve birisi size acıktığınız için bağırıyor. Üstelik kucagindaysa sanki cezalandırır gibi ağlamaya başlayınca oyun halısının üzerine koyuyor napayım ben ya diye söylenerek. Sanki terk ediyor gibi. Konuşmaktan anlamadı anlamıyor ben de bağırdım çağırdım bu sefer de sen abartiyorsun dedi. O yüzden buraya yazdım gerçekten ben mi abartiyorum diye. Kuzum ihtiyaçlarını ağlayarak dile getiriyor yapacak bir şeyi yok babası ise o ihtiyacını söyledi diye kızıyor benim gözümde de gerçekten çok şuursuzca bir davranış bu…
Canim ilk bebek anladigim kadariyla. Bi anda hayatiniz geceli gunduzlu degisti eski rahatlik ve duzen yok anneler alismasada alismak zorunda kabulleniyo bu zorlugu ama esler aksama kadar yok aksamda geliyo cocuk durmayinca dediginiz tepkileri verebiliyo tabi bu iyi ve normal bi davranis degil onlar rahatina daha duskun olduklari icin zora gelemiyo acikcasi ve birazda kendileriyle alakali bi durum rahatlik konusunda yani. Kesinlikle abartmiyosun ikinizin cocugu bu sen aksama kadar her zorlugunu cekiyosun bunu guzellikle konus aksamdan aksamada olsa destek olmali sana ve bu bebek daha agliycak tabi kolik bebek ailesi olsaydiniz ya ? Gece gunduz cildirmis gibi hic susmadan aglayan bi bebek!! Esine bunuda soyle . Allah korusun saglik sorunu olan bi bebek olsaydi ozamanda keske hep aglasaydida saglikli olsaydi der esinide kirmadan guzellikle bu ihtimalleride anlatarak konus. 10 yasinda ve 4 aylik iki kizim var kizim agladigi zaman 4 donuyo esim kucagina alir evde gezdirir onunla konusur oyuncaklariyla oyalamaya calisir bebek icin eve kamera koyduk aksama kadar bizi izliyo ve zorlugu goruyo o yuzden daha cok destek olmaya calisiyo . Sizde dedigim gibi kirmadan guzellikle konusun esinizle bebek bu koca adam degilki aksama kadar ye ic uyusun oturusun
Evet katiliyorum size canim . Bi sure sonra yuksek cikan her sesden korkar korkak icine kapanik bi cocuk olur bagirmakda bi siddet eylemi
Bilinç altına yerlesecek yüksek ses bebekler için çok zararlı hadi yüksek sesten de geçtim. Bebekler hissediyor annenin babanın gerginliğini mutluluğunu. Benim oğlum 6 aylık ağlarken gözümüzun içine içine bakıyor kim bilir ne derdi var ağlıyorda yardım istiyor. Keyfe keder bile aglayabilir bebek çünkü kucak ister ilgi ister temas ister. Daha şimdiden tahammülü yoksa ilerleyen yaşlarında gürültüsü artacak istekleri bitmeyecek vs. O zaman hiç tahammülü olmaz eşinin. Bence konuşun öylede anlamiyosa bebekten direk soyutlasin böyle bakacaksa hiç bakmaması daha sağlıklı
Evet ilk bebek, gece gündüz ayrımı değil bence mevzu çünkü o çok rahat dönüp poposunu uyuyor. Dediğiniz gibi kolik olsa ne olacak? İlk doğduğu ay kolik sanmıştım meğer gazdanmis geceleri sabaha kadar uyumazdı. Bilin bakalım ne yapardık. Ben daha lohusayım:) gece 3e 4e kadar benimle uyanık kalırdı sonra uyurdu. Ben ful uyanık kalırdım ama bana demezdi ki hadi sen uyu ben uyanık beklerim. Zaten iki saatte bir en geç emzirmek gerekirdi uykusuzluktan yorgunluktan duyamam diye uyumazdık. Sonra sabah şey derdi ben daha ne yapabilirim seninle bekledim ya 
gerçekten bunun için de kavga etmiştik günlerce uykusuzluk çekmiştim. Çok şükür o günler geçti artık uykular düzene girdi doğal olarak bazen ilgi istediğinden bazen sıkıldığından bazen aciktigindan ağlıyor. Benimki sitem ediyor ben sürekli kucakta mı tutucam bu ne diye. Kucakta tutmana gerek yok ki görüyor beni iki oyuncak sallayınca sohbet edince duruyor zaten yavrum. Ama benimki put gibi yerde veya beşikte dursun uzaktan hanimiş yavrum yapalim istiyor. Konuşacağım ama çok konuştum. İnsanın içinde olacak ya içinden gelmiyor demekki… Annem babama bizi emanet edip gönül rahatlığıyla bir şeyler yapabiliyordu. Hastanede yattığında bile aklı bizde kalmadı babam öyle ilgilenirdi bizimle. Şimdi böyle olunca ben doğal olarak babamla kıyas ediyorum yok yani gerçekten babama göre 0. Ben gerçekten sağlığım için duacıyım benim aklım yavrumda kalır çünkü.
Kesinlikle ben de bu şekilde düşünüyorum bence de bağırmak da şiddet eylemi.
Doğru diyorsunuz son bir kez adam akıllı konuşayım. Ve evet çocuk suçluluk duygusuyla büyüsün istemiyorum her şeyi hissediyor dediğiniz gibi.
Eşinizle beklemti içine girip tartışmayın bence değişecegini sanmıyorum dediğiniz gibi içinde olsa zaten düşünürdü bu zamana kadar . Kabullenip bebişinize sıkınca sadıkmaktan başka çare yok gibi dert etmeyin aiz varsınız. Dua edin 
Ben bebeğime sıkıca sarılıyorum zaten ama aynı evin içinde maalesef davranışı devam edecek ve ben bunu istemiyorum. Yoksa ona karşı beklentim yok bakmasın tamam ama bagirmasin da… Ama bence de değişmeyecek.
Ooo canim benim eşim 3. Bebeğim hiç aman sen dinlende ben bakarım demedi hiç birinde en azondan bebekken buyuyupte 4 5 yaşına gelince zaten kendilerini oynatiyolar Cook hastalanıp uyuyakaldigimda ellemez bitek anneniz dinlensin diye ama umrunda mı de hayır baksada hoş bakmasada benim icin
Bence mutlaka esinizle konusun ve profesyonel destek almaya ikna edin, en azindan belki bi bilenden dinlerse bebek davranislarinin aciklamasini biraz daha empatiyle yaklasabilir, ya da en azindan bu konuda bi kitap okumasini saglayabilirsiniz bence bu da cok faydali olacaktir. Yoksa eşinizin tutumu hic dogru degil. Evet önce anne gelir bebek bakimi icin ama annenin de kendine ayirdigi ve dinlenebildigi bi zaman olmali ki bebegiyle daha iyi ilgilenebilsin ve psikolojisi saglam olsun. Ayrica bebegimi babasina bıraktığımda gözüm arkada kaliyorsa cok uzgunum ama bu bence ciddi bi eksikliktir. Ben bebegimi 4-5 saat babasina birakirim ve hic gozum arkada kalmaz, sadece ozledigim icin arar sorarim. Babamiz sadece emzirmez yani onun disinda her seyi layikiyla yapar. Hatta emzirse belki oglumuz benden cok babasini arar oyle soyleyeyim ve bu gercekten cok kiymetli bir sey. Ancak biliyorum ki bütün babalar aslinda boyle olmali, boyle degilse bi baba problem ondadir cunku.
Bence eşiniz konuşmaktan anlayacak olsaydı coktan anlardı. Doktorun yaninda babasinin tavrını anlatın, davranışının sonuçlarını işin uzmanindan dinlesin. Destek olmadığını gerekirse her yerde dile getirin biraz mahcup olsun. Maalesef bu ulkede erkekler pohpohlanmaya o kadar alışmış ki biraz ayarlarıyla oynamadan gereğini yapamıyorlar. Saglikli iletişim ne demek bilmiyor çoğu erkek. Keza konuşmayla anlayacak adam, el kadar bebeğe bagirma gereksinimi duymaz. Iki guzel soz soyler, sakinlestirmeye çalışır.
Kusura bakmayın ama böyle kocaları duyunca sinir oluyorum … sanki bebeğinizi babanızın evinden getirdiniz. Sizin olduğu kadar onun da bebeği . Tamam düzeniniz değiişti yorgun ve kafası kaldırmıyor olabilir ama hiçbir durum bebeğe bağırmasını haklı çıkaramaz. Bebek bakımında o da sorumluluk almak zorunda bakmak ilgilenmek zorunda sadece biz kadınlar bu sorumlulukları omzumuza almamalıyız. Düzgünce konuşun bebeğe bağırarak ne kadar zarar verdiğini onun gelişimine büyük olumsuzluklar yarayacağını anlatın aklı başında biriyse kısa sürede anlar umarım. Anlamazsa da anladığı dilden anlatın vallahi ayar oluyorum böyle anlayışsız erkeklere
Sizin nezdinizde tüm yanıtlayan arkadaşlara cevap vermiş olacağım. Dün ilk defa küs uyuduk ben çok ağladım galiba uzun zamandır ilk defa bu kadar ağladım. Gece mesaj attı küs mü uyuyacağız diye ben de söylediklerinizi söyledim kendimden kendi babamdan örnek verdim benim gözüm arkada kalmasın istiyorum dedim ve yaptığının yanlış olduğunu altını üstünü çize çize söyledim. Sen bunları düşün öyle konuşalım dedim ertesi gün ise gitti işte hiç konuşmadık yazismadik normalde sürekli yazisirdik. Eve geldiğinde düşündün mü dedim, yemeği yiyelim öyle konuşalım dedi. Yemek yedik konuştuk derken gözleri dolu dolu ağlamak üzereydi sana hak verdim çok haklısın söylediklerinde ben hemen sinirleniyorum ama hemen sinirim geçiyor ne kadar geçse de kızımıza böyle yansitmamaliyım, davranışlarıma daha çok dikkat edeceğim dedi ve birlikte ağladık :') bazen insanlar gördüğünü yapar… Gördüğünü uygular… Gördüğünü söyler… Ben hep böyle olduğunu düşünüyorum eşim için ama çok şükür ki her şeyde her olayda iyiyi görünce ya da daha iyisini görünce daha iyisiyle davranışını değiştiriyor hamd olsun.
Sizin ve bebeginiz adina sevindim, esinizin tavri yapici olduguna gore size siddetle kitap okumasi konusunda oneride bulunmanizi tavsiye ederim. “Uyku, guvenli baglanma ve bebeginiz” kitabini okurken bana her zaman bebegime karsi daha sabırlı yaklasmam konusunda yardimi olmustu. Yine “bebek bakim sorunlarina mucize cozumler” kitabinda da “bebeklerin de duygulari vardir” basligi altinda yazılanlar bence ona faydali olacaktir.
Benimki bebek ağladında bana kızıyor bebeğe değil birbirimize giriyoruz çok çenesiz benim eşim
Çok teşekkür ederim kitap okumaya başladık birlikte zaten mutlaka önerdiğiniz kitapları edinecegim 
Niye size kızıyor ki sustur vs diye mi