İçimi açacağım kimsem olmadığı için buraya yazıyorum. Bebeğim 28 günlük öyle zor günlerden geçiyoruz ki çoğu zaman ne gündüz uyuyor ne gece. Cinnet geçirecek gibi oluyorum sonra da kendimden nefret ediyorum küçücük bebeğe bu kadar sinirlendiğim için ağlama krizleri geçiriyorum eşim zorla sakinleştiriyor beni. Bu süreçte sadece eşim destek oldu bana. Daha sezaryen dikişlerim bile alınmamışken henüz biz 7 günlükken yalnız bırakıldık. Benim ailem de eşimin ailesi de terk edip gitti bizi iki tarafın da türlü bahaneleri. Kocaları varmış evde çocukları varmış yalnız başlarına yapamazlarmış diye bırakıp gittiler üstelik iki tarafla da aynı şehirde olmamıza rağmen. Karnımda kocaman bir yarıkla daha hareket dahi edemiyorken el kadar bebeğe adapte olmaya çalıştım hem daha ilk çocuğum bu benim. Buna rağmen annem tarafından da kaynanam tarafından da sürekli eleştiriliyorum. Yok bebek çok ağlıyor bakamıyor musun. Gazını alamıyor musun. Senin sütün bebeğe yaramıyor baksana gaz yapıyor olmaz böyle falan filan beynimi boş boş tatavalarla dolduruyorlar birde üstüne üstlük. Zorla bu günlere kadar geldik ama artık kaldıracak kafam kalmadı kendimi delirmenin eşiğinde hissediyorum…
Bende kendime kızıyordum küçük bebeğe sinirlendiğim için
Eşim sakinleştiriyordu.annem şehir dışında olduğu için 1 ay sonra tek bakmaya başlamıştım bebeğe eşimle.
Kayinvalidem ayni yerdeyiz fakat gelmiyordu yardıma.
Bende sezeryan dikişleriyle zor baktım, beşikten alamıyordum diye yanıma yatırdım sonra beşikte uyumadı falan filan.
Gerçekten sonra insan düşünüyorki küçük bebek bana muhtac benden babasından başka kimden istiyecek kime kendini anlatacal ,onuniçinde sinirlenmiyorum artık 
Ne güzel sen bir ay sonra yalnız bırakılmışsın az da olsa adapte olmana yardımcı olmuş annen Allah razı olsun ondan. Biz daha ilk haftamızda yalnız kaldık belki biraz daha destek alsaydım daha kolay alışabilirdim.
Seni o kadar iyi anliyorum ki arkadasim bende 35 günlük anneyim birebir ayni seyleri yasamamın üzüntüsü icerisindeyim .Ama gececek ve soyle dusun sen tek basina harika bi anne olcaksin kendimizi motive etmemiz ve dis dunyayi duymamiz lazim. Bende cok kotu gunler gecirdim kendini üzme bebegin bir mucize ve sona saril inan bu dusunceyle iyileseceksin ve ben tek basima herseyi yaptim diceksin
Bişey söyleyimi evet yanlizlik çok zor bende çok yanlizim eşim şehir dışında iş için erkek kardeşim bende annem babam vefat etti kaynanam geldi onu da ben gönderdim yok sütün mü gelmiyor sütün yağsız daha çok yük oldu ev desen dandini önüme 7 gün aynı pirinç pilavı geldi gitti erkek kardeşim desen daha herşeyi benden bekler ki küçük değil dağınık pis ben düzen severim eşim mecburiyyetten gitti olsa elim ayağım yoksa kaynanam hamileyken bir tas yemek göndermedi erken doğurdum sıkıntılı süreç yaşadım tek başıma şimdi sevmek için gelmek istiyor bende bahane uyduruyorum keşke de hiç biri olmsaydi belki sütüm daha iyi gelirdi çok uykusuzluk yaşardım ama en azından evim pislik içinde kalmazdi en azından dağınık oldurdu herkes sırtıma yük gibi kardeşim de buna dahil lohusaligimda soylendim bu ev pis soyleyboyle evi terketmeye kalktı tirnagin varsa başını kası bırak herkes uzak olsun imkanın varsa arada bir evi temizlemeye biri gelsin onun dışında kaynana kardeş uzak olsun
@merve.korkmazz bırakıp gittikleri yetmiyormuş birde eleştiriyorlar öyle mi pes doğrusu. Söylediklerine hiç kulak asma birşey dedikleri zaman da ben bakamıyorsam kalıp siz baksaydınız o zaman vs… cvplarını ver. Zorlu bir süreç haklısın Allah kolaylık versin ama bebeğin için güçlü ve sabırlı olmalısın. Seni çok iyi anlıyor ve hak veriyorum ama acısını bebişten çıkarma lütfen 
Canim Sen Onların Fikirlərini Önəmsə Bebeyene odaklan Sen mükəmməl anesin Onu düşün İnsanlari bos ver Biraz zorlanicaksin anlıyorum seni bende 2 bebeye bakiyam suan kızım 7 aylık Doğduğu günden tek bakiyorum oğlum 4 yaşında Oğlum dogunca biraz annem yardım etdi kizimda kəndim tek bakdim bende sezaryan olmuşum Bati ilk başlar zor oluyor Geceleri falan zamanla insan alisiyor Sabr et hərşey çok güzel olucak kəndini stress sokma
Hemen hemen her anne yaşıyor bu durumu bizdede hemen hemen aynı şeyler yaşandı kayınvalidem misafir gibi 1 saat geldi gitti annemin ev taşıması gerekiyordu 1 hafta sonra gitti. Evde yeni doğmuş bı bebek 9 ve 6.5 yaşında iki çocuk eşimin evet yardımı oluyordu ama akşamdan akşama bu yetmiyordu. Bebeği uyuttuğum an bi tarafı toplardım başka biyeri toplamaya başlamadan ilk toparladığım yer dağılıyordu. 4 aylık olduk hala durum aynı evin biyerleri sürekli dağınık yetemiyorum hiçbiyere. Sadece günlük işler ev süpürme toz alma o kadar duş almak için yemek yapmak için eşimin gelmesini bekliyorum. Ben çok titiz bi insandım beni en çok yoran şey evinin düzenli temiz olmamasıydı.ama artık kafama takmıyorum oğlum büyüyecek bugünlerini çok ôzliycem keyfini çıkarmaya bakıyorum temizlik düzen diye kendime hayatı zehir edemem en geç 1 yıl sonra herşey yoluna girecek. Eleştirilere kulak asma benim 3. Çocuğum komşu teyze bile eleştiriyor beni öyle tutma böyle emzirme diye bende hıhı tamam diyorum. Seni eleştirenlere al sen bak o zaman de.
Doğru diyorsun canım kendi kendimizi motive etmemiz gerek. Umarım gerçekten iyi bir anne olurum ve bu günler bitince her şey bitti ve ben tek başıma başarabildim diyebilirim 
Seninki çok daha zormuş rabbim yardımcın olsun kolaylık versin. Beni de aynı şekilde eleştiriyorlar ama uzaktan uzaktan yanıma gelip giden hak getire 
eşim ilk yirmi gün benleydi sonra onun da yıllık izni bitti gitti. O varken asla bu kadar yorulmuyordum omuzlarımdan yükümü alıyordu adeta. Senin şanssızlığın eşinin uzakta olması olmuş belki de ve birde erkek kardeşinin halden anlamaması… Bir yandan doğru diyorsun aslında zor da olsa insan tek başına evini idare edebiliyorsa kimse olmasa daha çok kafa kulak rahat oluyor
Dayanamadığım zamanlar oluyor sanırım biraz da lohusalık kafasından olsa gerek zaten çok yoruluyorum birde tüm bunlara ek olarak bunları yaşayınca sabır taşı çatlıyor.
İnşallah öyle olur canım Allah razı olsun inşallah bende sizler gibi adapte olurum ve evladıma hakkıyla bakabilirim. Evet ilk başlar gerçekten çok zordu hem ağrı hem bebek sorumluluğu şimdi daha iyiyim bedensel olarak bu defa da psikolojik olarak çökmüş hissediyorum. Allah hepimizin içine ferahlık versin
Senin annen de mecburiyetten gitmiş benimkiler gibi keyfi değil. Kaynanam da zaten akşamları bazen toplar kocasını oğullarını sevmeye gelir benim ilk çocuğum olduğu için çoğu konuda acemiyim bunun sıkıntısını yaşıyorum seninde diğer çocukların da olduğu için yükün ağırlaşmış herkesin bir imtihanı var işte… Ben de öyle düzeni çok severim ama yetişemiyorum napabilirim. Ayrıca beni eleştirenlere al sen bak diyecek olsam ben bakarım çok daha iyi falan der daha da delirtirker beni 
Evet senin ilk çocuğun olduğu için beklentin daha yüksekti belki Allah’tan ben herkesi tanıyorum da hiç beklentiye girmedim bu dünyada sadece kendime güvenmem gerektiğini çook önce öğrendim. Senin şimdi yeni olduğu içinde pskolojin iyi değil herşey sana çok fazla geliyor bende öyleydim eşime çocuklarıma anneme bile bağırıyordum çoğu zaman sonra oturup ağlıyordum çok şükür oda geçti seninkide geçecek yakında. Sonra oturup üzülmeye başlayacaksın bu çocuk neden bu kadar hızlı büyüyor ben daha doyamadım ki diye. Biz 4 aylık olduk hala anlamıyorum nasıl geçtiğini. Bugünün kıymetini bil her anın tadını çıkar herşey geride kalıyor 
Teşekkür ederim gerçekten iyi geldi söylediklerin Allah evlatlarını sana bağışlasın
Evet canım annem iyiki var .
Merak etme insan kendi yapınca tecrübe ediniyor aslında ,ben mutluyum iyikide kendim büyütmüşüm diyorum ,başkası yardım etseydi kafama vurardı zamanında beklemiyorumda zaten bişey.
@hatice Aramıza hoş geldiniz
Biraz büyüyünce hepsi geçecek
Evet canım geçecek tabi, sağlık olsun 
Şöyle Bi okudum kendimi gördüm kaynanamla görümcelerim sadece yarım saat uzağımda hamilelik boyunca 1 kere arayıp ihtiyacımı soran olmadı sadece kaynanamlarda gittiğimde ev için ufak tefek şeyler yiyecek pişecek şeyler koyuyordu o kadar ailem de 1 saat uzakta Bi şehirde buna rağmen saolsunlar canın çeker die para gönderdiler her gün aradılar babam hasta olduğu için gelemezlerdi çok sık hamilelikte ev taşıdım yine yardıma gelen olmadı eşimle taşıdım temizliğimi abimle kardeşim yiğenim geldi sadece doğumum çok başka olay 1 hafta annem baktı 2 hafta yiğenim ev işlerine geldi sonra gitti kayın validemler torun görmeye 1 hafta sonra geldi görümcelerim 1 ay sonra Bi tanesi benle aynı şehre taşındığı halde gelmedi şöyle Bi baktım da bazı insanlar gerçekten zorluk çekmek için gelmiş dünyaya