2 ay önce bugün hastanede yatiyordum saat 10 da beni dogumhaneye götürdüler kanalda olmayan bebegimi acilmam hiç olmadığı halde doguma girdim beklediler 17 saat belkide daha fazla bekledim acı cektirdiler ben bunu unutamiyorum ya normallestiremiyorum dogumu o kadar saat beklememme aci cekmeme ragmen toplam yarim saat mi 1 saat mi ne surdu dogurmam ben diger kadinlar gibi nasil normallestiricem ilk bebeğim iyi ki dogurmuşum pisman değilim kesinlikle sadece travma oldu her ayın 2 3 ünde niye hatirliyorum ben unutmak istiyorum ben nst sesinden bıktım televizyonda duyunca deli oluyorum ya her gun 3 kere ben dogumdan once 7 gün hastanede yattim bebegimin gelişiminden dolayi her Allahin gunu 3 4 kere nst sesi nolursunuz ysrgilamayin sadece gercekten kimseye anlatmak istemiyorum tam icimi de dokemiyorum kimse yanimda olmadi annemde dahil bir tek destekcim eşimde yanimda duran işe gitmedi otoparkta arabada uyudu beni tek birakmadi ama annem beni doguran kadın dahi gelmedi doguma girdikten sonra geldi kaynanam bile antalyadan benim icin gelmisken ben kocaeli hastanesinde yattim kendi annem istambuldan kocaeline gelmedi ben artik kendi ailemin gozunde degerimin olmadığını gördüm neyse ben anlatmiycam sadece yardim istiyorum nasil normallestirebilirim hatirlamak istemiyorum sık sık
Zamanla unutacaksın canım bebeğinin gülümsemesi sana yetecek iyiki o kadar acı çekmişim değmiş diyeceksin ben 3 rane bormal doğum yaptın tövbeler ediyordum ama inan unutuyorsun
@BaharEsila merhaba 
Bir terapist veya danışman, duygularını işlemen ve sağlıklı başa çıkma mekanizmaları geliştirmen için yardımcı olabilir. Yürüyüş yapmak, yoga veya hafif egzersizler, stresle başa çıkmana ve genel sağlığını iyileştirmene yardımcı olabilir. Keyif aldığın aktivitelere zaman ayırmak, zihnini meşgul etmene ve stresi azaltmana yardımcı olabilir.
Canım tam olarak beni anlatmışsın. Ben 17.5 saat sancı çektim. Beni paramparça ettiler o kadar kestiler ki beni. Doğum yapalı 2 ay 8 gün oldu hâlâ ağrım var ben öyle diyince gülüyorlar bana sezaryen olsaydın napardın diyorlar ama inan sezaryen olsaydım daha çabuk toparlardım. Benimde aklıma geliyor yemin ediyorum her gün aklımda o doğum anım.
Merhaba canım senin doğum travmanı tetikleyen sonrasında manevi sorunlar onları takmamaya veya yüzleşmeye çalış ilk doğum gerçekten bir süre psikolojik olarak etkiliyor zamanla unutacaksın hatta o kadar unutuluyor ki hatırlamakta zorlanıyorsun bebeğinle gezmelere çık insanları takma kafana bak annem gelmedi diyorsun ama benim annem geldi üç doğumuma da Allah razı olsun ondan işimi gücümü yaptı çocuklarıma baktı ama kinayeli lafları yediğim yemektem yapacağım banyoya kadar herşeye o kadar gereksiz karışması beni o kadar bunalttı ki keşke gelmeseydi dedim içimden şunu anladım ki evlendikten sonra eşinden başka kimse gönülden destek olmuyor
Ben evimde bebegim dogduktan sonra kendi annemi istemedim ki benim istediğim ben 6 gun boyunca hastanede yattigimda kimse yoktu annem gelebilirdi o durumu vardı ama gelmedi insan hastanede yatinca destekci ariyo tamam benim duygularımı anlamaz ama en azindan konusacak kafamai dagitacak insan olurdu
Ilk oncelikle sunu diyim evet sezeryanda travmaniz olmazdi belki ama agrilarimiz bundan beter olabilirdi sezeryan daha kotu normal dogum yapmisiz iyi ki ama normal sekillerde yapsaydım ben agriyla gitseydim sancim olsaydi hastnaede yatmasaydim hersey daha iyi olabilecegini düşünuyorum sen neden 17 bck saat kaldın seninki de mi ben gibiydi sancisiz bir sekilde mi girdin dogumhaneye
Evet aslında sancım vardı ama çok değildi o şekilde gitmiştim hastaneye
Bence senin travman doğum ile alakalı değil o an yalnız oluşun yanında olmasını istediklerinin yanında olmayışı anneni istedin seninle olsun istedin bu konuda o kadar iyi anlıyorum ki seni insan beklediği desteği göremeyince normal olarak kötü hissediyor kendini benim de senin gibi sadece eşim vardı yanımda şunu unutma sen bebeğin ve eşin başka kimseye ihtiyacınız yok ne kadar anne baban da olsa kapınızı kapattığınız zaman sadece siz kalıyorsunuz bu yüzden eşin yanındaysa gerisini boş ver
Haklısın bende anneme ne kadar kızsamda yanımda olmasa çok üzülürdüm bende ilk doğumumu 18 saatte 35 haftalık erken doğum yaptım çok zorladılar beni bebeğimde bende perişan olmuştuk unutamıyordum tekrar tekrar yaşıyordum sanki bi daha asla çocuk yapmam derken iki de oldu üçte
hiçbir duygu sonsuza kadar sürmez acı da mutlulukta sabret dua et toparlıyacaksın inşallah
Ay ay herkesin kendine gore travmatik bir dogum hik. Oluyor benimde cok zor gecti .Bende cok zor dogurdum akilydim ki evde ben elimden gelni yaptim kendi dogumu kendim baslatim 6cm aciklikla doguma aldilar . Onda sonra da suni bastilar ve annam agladi .Doguramdim bebegim kilosu da guzeldi. Ikiniyom cikmiyor insanlari cok kotuydu . Bana cok kotu davrandilar kimse yardim etmedi elimden dahi tutmadilar ben o kadar dikisle dogumhanede nasil o yataktan indim nasil kendi ustumu gidiym nasil yaptim bunlari … bide bnim suni nerdese hep 80 ,90,100ayarinda giti yiktim ortaligi yalvardim ama kimse gelmedi … Bebegim olecek diye odum koptu .
Ağustosun 10unda sancımla ve suyumun azalmasıyla hastaneye gittim 4 gün aç sadece diyet yemeğiyle beslenerek normal doğuma zorlandım sancı bile verdiler son gün akşama doğru artık susuzluktan ve açlıktan kıvranıyordum safra kesem dönmüş doktor yeşil renk kusma yaşarsan haber et dedi ebelere dememe rağmen sezeryandoğum için uğraşıyor boşverin dediler nstye bağladılar doktor tesadüfen kapımın önünden geçerken duymuş ben baygınlık geçiriyordum o sırada farkında değildim kızımın kalp atışları yavaşlamış acilen aldılar hakkım haram olsun ebelere
Simdi kizin iyi dimi sagliginda insallah bir sikinti yoktur kimi ebeler de oyle ilgisizlik cok oluyo baslardaki gibi simdide oyle mi hatirliyorsun dogum zamanlarini yoksa cidden zamanla azaliyor mu cok zaman gecmemiş olsa bile ogrenmek isterim herkes de ayni mi merak ediyprum
Kendimi örnek göstererek destek olayım sana durduk yere sezeryan oldum ebelerin de o doktorun da belasını … Hakkımı helal etmiyorum 6 ay oldu hala ruyalarimda psikolojim bozuldu ölümden döndüm benmde eşim ve görümcem yanımdaydi annem gelmedi yaşlı zaten istemezdim ah bu sırt ağrısı karın ağrısı ikincisi olursa kesilmek istemiyorum die ağlıyorum resmen eşim destek sadece bana seninde eşin yanunda daha ne olsn zamanla geçecek ben de ilk aylar hergn agliordum herkes rüyamda benmle dalga geciordu zamanla gucleseceksin bebeğin şimdi sana Cook muhtaç sen iyi olursan bebeğinde iyi olur canm
Büyük ihtimal devlet hastanesinde yaptın zor şeyler yaşamışsın bazı ebeler gerçekten çok insafsız sana tavsiyem anlatmamaya çalış anlattıkça tekrar tekrar yaşanıyor aynı acılar günahlarına kefaret olsun çektiğin acılar insallah o ebeler allaha havale
Çok şükür bebeğini almasın çok şükür et bende çok zor doğum yaptım 5 saat sürdü bana 5 saat bir ömür geldi şükür ki atlattım o psikoloji 5.5 buçuk aylık oldu sende bebeğin sana güldüğü seninle oynadığı zaman unutacaksin şuan bebeğin küçük olduğu için unutamıyorsun 4 aylık olsun bebeğin sana gülücük atıp seninle oynadığı zaman herşeyi unutacaksın
Canım benim kolay bişey asla değil bana da suni sancı verip 3 gün acidan bagirttilar 3. Günün sonunda sezaryene aldılar valla hiç bitlicek saniyodum nst dediğin gibi artık takmicam diye kavga ettim imza atman gerekiyor bebeğe yada bana bsey olursa ben sorumluyum diye dediler valla dedim ya hiç kolay değil ben hastaneye gelenleri kendim kovuyodum gidin yatın doğumdan sonra lazimsiniz ben sizi ararım diye . Geçici günler merak etme aha benim bebeğim 2 aylık oldu çok şükür insan çıkarıyoruz kolay değil 
Merhaba canım seni o kadar iyi anlıyorum ki bende 20 Ağustos’ta doğum yaptım.Berbat bir doğum hikayem var ben tam 24 saat boyunca normal doğuma zorlandım ve yanımda kimse yoktu eşimden başka biz yurt dışında olduğumuz için ailelerimiz hepsi Türkiyede
Ben halbuki kendimi doğuma o kadar pozitif hazırlamıştım ki ama olmadı ve acil sezeryana alındım ağrıdan artık beni kesmelerini hissediyordum resmen canlı canlı kestiler ben artık yeter dedikten sonra beni uyutup öyle devam ettiler ve lohusalık berbat geçti kızımı doğru düzgün emziremedim yetersizlik hissi başlamıştı ve geceleri yatakta uykumda ağlaya ağlaya inliyordum sezeryan anları hep gözümün önündeydi.ben konuşma terapisine başladım normal hayatıma yavaş yavaş dönüyorum spor yoga vs ama bana sorsan antidepresanın ne diye Kızım derim Cennetim derim onun bir gülüşü dünyalara bedelll iyi ki diyorum iyi ki o kadar şeye rağmen.Manevi desteğin olmadığı için bu haldesin ama şunu unutma ne annen ne eşin bebeğin en çok sana muhtaç ve lütfen kendine değer ver sirkelen bir terapist bul konuşamadığımız için yalnızlaşıyoruz emin ol çok iyi gelecek ruhunun iyileşmesi dileğiyle kendine iyi bak 
Benimde doğum hikayem çok kötüydü ilk suni sancı verildi daha sonra acilmam olmayınca beni acil ameliyathaneye aldılar suni sancı mi yanımda unuttular ameliyathaneye gidene kadar sancı çektim ameliyathaneye indik epidural yapıldı ağrım kesildi beni kestiler dış karnımı değil ama iç karnımdaki bütün her şeyin acısını hissettim epidural iyi yapılmamış bundan sonra eve geldik üç gün sürmedi annemin telefonunda bı mesaj gördüm herkesi gönderdim evden ben tek baktım ayaklandim ameliyatlı bı sekidle kimseye muhtaç olmak istemem anneme dahil doğumunuz aslında normal siz sadece o kadar acı cekeceginizi dusunmemisssiniz birde ailenizden beklentiniz çok yüksekmiş bunu göremeyince çok kirilmissinizin keşke doğumdan önce kendinize de alıştırma yapsaydiniz bende çocuğun gece uykularinda çok zorlandım çünkü o hiç aklıma gelmemişti rabbim yardımcın olsun